b'Werken met paardenkracht InterbellumHet klooster bezat tot 1914 geen eigen paarden om het zware werk te verrichten in de tuin en op de akkers. Pas in februari 1914 werd het eer- Oproep om terug te keren naar Frankrijkste paard gekocht. Sindsdien heeft het klooster altijd gebruik maakt van paarden tot het moment dat het klooster zich in 1962 de aanschaf vanNa het einde van de Eerste Wereldoorlog in november 1918 veranderde een tractor kon veroorloven.het klimaat ten opzichte van religieuze instellingen in Frankrijk. De abt van Solesmes benaderde daarom de benedictinessen in mei 1919 en raadde hen aan zo snel mogelijk terug te keren naar Wisques. Inmiddels was de communiteit gegroeid doordat steeds meer vrouwen zich aangetrokken voelden tot het beschouwende kloosterleven volgens de regel van Benedictus. Het aantal postulanten, waaronder veel dochters van Nederlandse families, bleef groeien. Daarom kozen de benedictines-sen ervoor om te streven naar erkenning van het klooster in Oosterhout als priorij (dochtervestiging). Zodoende konden de Franse zusters, althans een gedeelte van hen, terugkeren naar Wisques en kon in Oosterhout een eigen vestiging in stand blijven. Alvorens terug te keren schonk Mre Thrse Bernard via een oorkonde alle gebouwen en aangekochte grond en veel van de inboedel aan de nieuwe communiteit in Oosterhout. Op 17 juli 1919 keerde de abdis Mre Thrse Bernard met een aantal zusters terug naar Wisques. Zij liet in Oosterhout een gemeenschap van Franse en Nederlandse zusters achter, onder leiding van Madame Hildegarde Lamy de la Chapelle. De Franse zusters die achterbleven in Abdijpaarden Oosterhout waren grotendeels afkomstig uit de groep benedictinessen van het klooster in Verneuil, die in 1903 hun toevlucht in Oosterhout hadden gezocht. Volgens Hildegard Koetsveld O.S.B. zijn zij dan ook te beschou-Minder brood bakken en wasmiddel van kastanjes wen als medestichters van de nieuwe Onze Lieve Vrouwe Abdij, naast de benedictinessen uit Wisques.1De benedictinessen bakten hun eigen brood, evenals dat ten tijde van Instituut Treffers op de kostschool werd gedaan. De oude bakovenBij haar terugkeer in Wisques kon abdis Mre Thrse Bernard opnieuw werd in 1912 vervangen door een met kolengestookte oven die ervoorbeginnen met het opbouwen van een abdij. Het klooster in Wisques had zorgde dat de zusters goed brood konden bakken. Tijdens de Eerste11 jaar leeggestaan en was in de oorlog door Engelse soldaten gebruikt. Wereldoorlog, 1914-1918, moesten zij kolen sparen en bakten daaromHelaas zou de gemeenschap in Wisques tijdens de Tweede Wereldoorlog nog maar tweemaal in de week brood. opnieuw het klooster moeten verlaten. Dit zou Mre Thrse Bernard echter niet meer meemaken, zij overleed in 1940.De Eerste Wereldoorlog leidde niet alleen tot een schaarste aan kolen.In de kroniek van 1917 lezen wij het volgende:Wij moeten kastanjes en eikels rapen, waarvan een wasmiddel wordt gemaakt, gewone zeep is er niet vanwege de oorlog. De kastanjes en eikels wor-den ook verkocht. De notendoppen bewaren wij om het vuur aan te maken.(Kroniek 1917)In de periode tussen 1880 en 1901 had Vredeoord al de beschikking over een gaslichtaansluiting gekregen. Vanwege de oorlog was er maar beperkt elektrisch licht beschikbaar, dus moesten de monialen na 1917 nog bij1Koetsveld, H. ( juli 2011). Geef vrede heer; honderd jarig jubileum van de zusters gaslicht bidden. Omdat dit te zwak was werden de metten (ochtendgebe- Benedictinessen van de Onze Lieve Vrouwe Abdij te Oosterhout. Monastieke Informatie, den) in 1918 pas bij daglicht gebeden. nr. 194.45 |Interbellum'