b'Verzorging van het veeBij de verzorging van de kippen, koeien en paarden staken de monialen ook de handen uit de mouwen. Zo vulden zij een waterton die op een tweewielig onderstel was gemonteerd en brachten water naar de drink-bakken van het vee. De verzorging van de dieren werd grotendeels door de zusters gedaan. Daarbij was zuster Gratiana, een Baskische zuster, enorm bekwaam in het omgaan met dieren. In de oorlog kalmeerde zij een onrustige kalfje door er een poesje bij te zetten, zodat het kalfje niet bij een controle ontdekt werd. Bij een feestelijke bijeenkomst ter ere van zr. Gratiana werd dit gedicht in een gedenkboek opgenomen. Het is geschreven in naam van een van haar mignons (lievelingen). In het jaar 1920 bezatMonialen met schapen (circa 1921)het klooster ook een drietal schapen. Een jaar later waren dit er al vijf.Zr GratianaGebed van een varkentjeHeer, zij maken mij aan het lachen met hun properheid, zodat ik knor.Ik knor en haal mijn neus op.Ik knor, omdat ik knor. En ik haal mijn neus op omdat ik niet anders kan.Ik ga ze toch niet bedanken dat zij mij vet gemest hebben voor hun pekelbak?Waarom hebt u mij zo zachtaardig gemaakt?Wat een lotsbestemming!Heer, leer mij om te zeggen:Het zij zo!49 |Interbellum'